Verknocht aan Mosman

Hoe mooi Sydney stad ook is, een dagje in ons 'eigen' Mosman aan de noordkant van de baai is toch niet te versmaden. Gisteren was zo'n dag. Na een lekker ontbijt op het balkon lopen we naar de Mosman Wharf en drinken we een 'long black' (Gio) en een flat white (Barbera) bij Wharfy's, het barretje op de werf. We horen van de Aziatische eigenaar dat hij binnenkort 6 maanden zonder compensatie zal moeten sluiten vanwege de renovatie van de werf. We hopen dat de modernisering niet al te veel ten koste zal gaan van de romantiek van de werf. Zo varen er naast de mooie oude groen gele veerboten (foto) ook al enkele gestroomlijnde witte katamarans als veerboot. Helaas, vooruitgang is niet altijd mooi. 

Na de koffie wandelen we de hele Mosman baai rond. Langs prachtige oude villa's met houten veranda's. Bloeiende reuzestruiken, palmbomen, gladgeschoren gazonnen, het is één groot park waarin de huizen staan. Vanaf de overkant van de baai zien we ons huis liggen: het huis met het rode puntdak links van het witte huis (3e foto bovenste rij). Het één-na-bovenste balkon is de onze. Op de punt van de baai aangekomen (Cremorne Point) kijken we vrij uit op de stad, met het Operahouse, de skyline en de vele zeilboten. 's Avonds eten we een daghap in het clubhuis van de "Mosman Rowers", de plaatselijke roeivereniging. We raken aan de praat met twee dorpsgenoten die bij ons aan tafel komen zitten. We vergeten de tijd totdat de serveerster ons vriendelijk laat weten dat ze toch echt gaan sluiten. In het donker wandelen we terug naar ons huisje. We zijn verknocht aan Mosman.