Het geweld van de Perito Moreno

Na ongeveer twee weken van georganiseerde excursies zijn we gisteren begonnen aan onze eerste self-drive periode. En ik moet zeggen dat het ook wel weer heerlijk is om lekker met z'n tweeën te zijn. In El Calafate halen we de huurauto op, met een volle tank. En dat is maar goed ook want vanwege een staking bij de benzine maatschappijen hebben sommige benzine stations helemaal geen benzine meer en staan er voor andere lange files met auto's. 

We rijden naar het NP Perito Moreno dat beroemd is om zijn gelijknamige gletsjer. Nu hadden we al een paar prachtige gletsjers gezien, maar dit ...... De Perito Moreno is echt buitencategorie onder de gletsjers. 60 meter hoog rijst een gigantisch ijsveld in de vorm van een onbegaanbare bucklpiste uit de Lago Argentino op. Via een boardwalk met verschillende balkons kunnen we de ijsmassa vanuit verschillende hoeken prachtig aanschouwen. 

Opeens horen we een donderend geraas alsof het begint te onweren, gevolgd door een knal als een geweerschot. Een brok ijs breekt af van de gletsjer en valt tientallen meters lager in het meer. Wat een geweld!

Een stuk verderop drijven de van de gletsjer afgebroken stukken als mooie ijssculpturen in het Lago Argentino. De bomen in het park zijn bedekt met een mos dat ze hier 'Old men's beard' noemen. 

In het restaurant bij de gletsjer kopen we een empanada voor onderweg. Ze verkopen daar ook whisky met ijs van de gletsjer maar dat nemen we maar niet. We hebben nog zo'n 300 km voor de boeg om El Chalten te bereiken.