Dit moet het paradijs zijn

"Is this paradise or is it heaven?", vraagt Gio aan de receptioniste van het Castlepoint Holiday Park. "We call it paradise"' antwoordt ze zonder een spier te vertrekken. En gelijk heeft ze. We hebben op deze reis alle superlatieven al gebruikt, maar de plek waar we nu staan slaat alles. Zoek het maar op de kaart, op Google Maps: Castlepoint, een stip aan de oostkust van het Noordereiland. Een vuurtoren, een paar houten huizen, een onmetelijk grote oceaan en een idyllisch zandstrand waarop de meeuwen op dit moment bij eb naar wormen en schelpdieren zoeken. En pal aan dat strand onze standplaats voor de komende twee dagen. We hebben het paradijs gevonden.

Ze zeggen altijd dat de reis belangrijker is dan de bestemming. We twijfelen, met deze goddelijke plek in onze gedachten. Aan de andere kant, de 300 kilometer van Napier naar deze uithoek in Nieuw Zeeland waren opnieuw adembenemend. Eerst de uitgestrekte wijngaarden rond Napier en Hasting, aan Hawkes Bay. Daarna een landschap uit een filmscript, met groene, bollende heuveltjes, vergeven van de koeien en schapen. Dankzij onze eigenwijze TomTom verlieten we al snel de doorgaande weg en kwamen we terecht op kronkelende, smalle stroken asfalt en gravel. Wat is het gevoel van vrijheid dan immens als we de camper (ons huis voor deze vier zalige weken) om half twee gewoon in de berm kunnen parkeren om even lekker te gaan lunchen, tussen de blatende schapen en de kwakende eenden.

En inmiddels is het donker geworden aan zee. We hebben gegeten, de afwas is gedaan en straks kruipen we weer in onze hoogslaper voor een heerlijke nacht, met het geruis van de branding op de achtergrond. Er is mooi weer voorspeld voor morgen, dus we hopen een spectaculaire zonsopkomst mee te maken boven de Pacific.