Het goede leven

Op het wijndomein van Salentein is het leven goed: een rondleiding in de bodega, wijn proeven, uitgebreid lunchen..., niets meer aan doen. Maar, geen dag zonder actie. Gezien de enorme uitgestrektheid van de wijngaarden, besluiten we de 3 km van onze Posada tot de Bodega per mountainbike af te leggen. 

De Bodega bestaat uit het wijnhuis met een enorme kelder waar ons de kunst van het wijnmaken wordt uitgelegd en waar honderden eikenhouten vaten liggen om de wijn te laten rijpen. We hopen op een ontmoeting met de Nederlandse eigenaar Mijndert Pon maar bij navraag blijkt de beste man gewoon in Nederland te wonen. Vorige maand heeft hij hier echter nog zijn 82e verjaardag gevierd. Behalve het wijnhuis heeft Pon ook een museum laten bouwen waar schilderijen en sculpturen van Argentijnse kunstenaars worden tentoongesteld. Ons oog valt op een prachtig doek van een typisch Argentijns straatbeeld, maar we besluiten wijselijk niet nog eens een schilderij in een ver buitenland te kopen en naar Nederland te laten verschepen. (Gio: zucht...)

Vandaag hebben we met onze huurauto de omgeving verkend. We rijden in de richting van de bergen en komen terecht in een dorp aan het begin van één van de bergpassen naar Chili, El Manzano Historico. Via een onverharde weg en onder de bescherming van een torenhoog Christus beeld, vervolgen we onze weg langs een bergbeek omhoog. Kort voor de Chileense grens keren we om op de Portillo-pas.

Terug in het dorp eten we een verrukkelijke kip-stoofschotel in een klein eettentje. We zijn de enige buitenlanders hier, wat ons zo nu en dan verbaasde blikken oplevert. De rest van het dorp is bezaaid met picknick-plaatsen waar grote families urenlang van hun zelf gemaakte barbecue genieten. Een mooi zondagstafereel.