Tour of Memory
20 november 2013 - Santiago, Chili
We hadden er van alle bestemmingen op onze rondreis door Zuid-Amerika misschien het minst van verwacht, maar de (hernieuwde) kennismaking met Santiago de Chile en Valparaiso is een buitengewoon aangename verrassing. Voor Gio is het een voortdurende Tour of Memory, zes jaar na zijn eerste bezoek aan Chili. Het bezoek aan Marc die daar toen een jaar als uitwisselingsstudent verbleef. Voor Barbera is het een eye opener, zij valt van de ene in de andere verbazing in het voor de meeste Nederlanders zo onbekende land.
Meteen de eerste dag al hebben we veel gezien. We hebben rondgereden en gewandeld in de verschillende delen van Santiago en daar geconstateerd dat historische wijken en ultra moderne buurten elkaar voortdurend afwisselen. Gezien de enorme bedrijvigheid op de bouwplaatsen moet het wel bijzonder goed gaan met de Chileense economie. Overal wordt hard gewerkt. En in de oude stad is het vooral gezellig. Stervensdruk is het op de promenades, op de Plaza de Armas, in de Mercado Central en langs de boulevards. De lunch in de overdekte markt was een belevenis, net als het diner in de Peluqueria Francesa, een tot hip restaurant omgebouwde kapperszaak, waar heren nog steeds geknipt en geschoren kunnen worden.
Vandaag zijn we met de bus naar Valparaiso geweest, bijna zeven jaar na de gasexplosie dieeen deel van het historische centrum verwoestte. Marc en Gio waren er indertijd toevallig precies een dag na de ramp die aan zes mensen het leven kostte. De verwoeste huizenblokken zijn nog steeds niet herbouwd, maar we hoorden vandaag dat binnenkort begonnen wordt met het herstel van het centrum dat op de Werelderfgoedlijst staat.
Maar Valparaiso is vooral een havenstad die in het verre verleden een mythische naam had. De grote koopvaardijschepen legden er aan, net als de statige cruiseschepen van de Holland Amerika Lijn. En nog steeds gonst de haven van bedrijvigheid, worden de containers van de zeeschepen gelost en varen loodsbootjes af en aan. Het mooie van Valparaiso is het feit dat het stadshart meteen aan de haven grenst, zodat je alles van dichtbij kunt bekijken, een hele middag lang als je dat wilt.
We hebben er heerlijk geluncht in een klassiek visrestaurant aan de haven, El Bote Salvavida, met een zeldzaam enerverend uitzicht. Herinneringen ophalend en voor de zoveelste dag op deze ongelooflijke reis genietend van alles om ons heen.
We zitten elke keer weer mee te genieten, wow. Wat is dit een superreis. Gisterenmorgen moesten we voor het eerst krabben. Getterderrie....
Heerlijk om te lezen! Een dikke knuf van Breun en van mij en een pootje van Freek