Het groene Mendoza

Het was al donker toen we gisteravond landden op het vliegveld van Mendoza. We moesten dus tot vandaag wachten om te zien hoe de stad aan de voet van het hoogste deel van de Andes erbij lag. Mendoza is groen, heel groen. Dat is vreemd als je je bedenkt dat het in een soort half woestijn ligt, zo warm en droog. Maar als je door de stad loopt, wordt het al snel duidelijk hoe dat kan. Overal langs de straten liggen brede goten die in het voorjaar het smeltwater van de Andes door de stad vervoeren. In de goten zijn zelfs kleine dammetjes aangebracht om het water daar te brengen waar het 't hardst nodig is. Zo wordt iedere straat omzoomd door prachtige platanen en heeft Mendoza een stadspark dat net zo groot is als het centrum zelf. Tezamen vormen de bomen de longen van de stad, waardoor het er ondanks de droogte en warmte toch prettig vertoeven is. 

Vandaag waait er een hele harde wind in Mendoza. Die wind komt vanaf de oceaan, over Chili, verliest al zijn buien in de vorm van sneeuw boven de Andes en daalt vervolgens als een warme storm op de stad neer. Het resultaat: 38 graden Celsius.

Maar, geen klachten. We hebben een heerlijk hotel met een grote tuin en zwembad. We hebben onszelf nog niet veel tijd gegund om aan de rand van het zwembad te relaxen. We wilden immers Mendoza bezoeken. Maar de komende dagen, bij Posada Salentein, zullen we nog voldoende kans krijgen voor een rustige dag.